இதுவும் அதுவும்:
பாபுவும் லல்லியும் அடுத்தடுத்த போர்ஷனில் இருக்கும் சின்னப் பசங்க. எப்போதும் எல்லாவற்றிலும் அவர்களுக்குள் போட்டி தான். பாபு ஒரு toy வாங்கினால் லல்லி அடுத்தநாளே அதை விடப் பெரிய toy வாங்கிவிடுவாள். லல்லி ஒரு பேனா வாங்கினால், பாபு உடனே அதைவிட ஒசத்தியாக ஒரு பேனா வாங்கிவிடுவான். இப்படித்தான் தினந்தோரும் ஒன்று மாற்றி ஒன்றாக தொடர்போட்டி. பாபு அவன் அப்பாவிடம் எப்படி இந்த போட்டியில் லல்லியை ஜெயிப்பது என்று கேட்டான். அவர் ஆலோசனைப்படி அவன் மறுனால் லல்லியிடம் சென்று, “எங்கிட்ட இருக்க ஒரு சாமான் ஒங்கிட்ட இல்லயே” என்று கேலி செய்ய, லல்லி “என்னடா அது! காட்டு” என்றாள். அவன் ட்ரௌசரை அவிழ்த்து, தொடைகளுக்கு நடுவில் வளரும் தன் சுண்ணியை எடுத்துக் காட்டினான். லல்லிக்கு தன் தொடைகளுக்கிடையே எதுவும் இல்லை எனத் தெரியும். ஆகவே அழுதுகொன்டே தன் அம்மாவிடம் போனாள்.
சிறிது நேரத்தில் திரும்பிவந்து, தன் பாவாடையைத் தூக்கி, தன் இளம்புண்டையை விரித்துக் காட்டி, “பாபு, எங்கம்மா சொன்னாங்க. எங்கிட்ட இது இருக்கறதாலே ஒங்கிட்ட இருக்கறதைபோல சாமான் எத்தனை வேணும்னாலும் எனக்குக் கிடைக்கும்.”
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.