மாற்றம் வாழ்க! அசைவ நகைச்சுவை நேரம்!

மாற்றம் வாழ்க !

(Note to the editor: இன்று, மே 18, “தேனிலவு-பகுதி-1” என்ற கதையை தமிழ் டர்ட்டி ச்டோரீசில் படித்தேன். அப்புறம் ஏன் நான் மட்டும் அப்படி எழுதுவதைத் தவிர்க்கவேண்டும்? இந்த முதல் துணுக்கு அந்த வகையைச் சேர்ந்தது. இன்றே அனுப்ப அவசரமாக எழுதப்பட்டது. விரைவில் பிரசுரிப்பீர்கள் என ஆர்வத்துடன் எதிர்பார்க்கிறேன்

** (‘தகாத’ உறவுகளை விரும்பாதவர்கள் இந்தத் துணுக்கைத் தவிர்க்கவும்.)

அந்த விடலைப் பையன் தன் தங்கையிடம் அவிழ்த்துக் காட்டினான். “போடா’ என்று அவள் ஓடிவிட்டாள். இன்னொரு நாள் நீட்டிக் காட்டினான்.“வேணாண்டா” என்று ஓடிவிட்டாள். பிறிதொரு நாள் புழுத்திக் காட்டினான். “அய்யய்ய, அசிங்கம்” என்று திட்டிவிட்டுப் போனாள். அப்புறம் சில நாட்கள் கழித்து ஆட்டியும் காட்டினான். “டேய், நான் உன் தங்கைடா, ஞாபகம் இருக்கட்டும்” என்று எச்சரித்தாள். “,அண்ணன் என்னடீ தங்கை என்னடீ அவசரமான உலகத்திலே” என்று பாடினான். எப்படியும் அவளை வழிக்குக் கொண்டுவர முடியவில்லை.

அன்று வீட்டில் என்னவோ விசேஷம். அம்மாவின் பிறந்தவீட்டு சார்பில் அவள் அண்ணன் (இவர்களின் தாய்மாமன்) வந்திருந்தார். அப்பாவின் உறவாக அவர் தங்கை (இவர்களுக்கு அத்தை) வந்திருந்தாள். மதியம் விருந்து முடிந்து எல்லோரும் சற்று ஓய்வெடுத்துக் கொண்டிருந்தனர். அப்போது திடீரென்று அந்த விடலைப் பையனிடம் அவன் தங்கை வந்தாள். “டேய் அண்ணா, எனக்குப் பால்பாயசம் வேண்டும், கொடு” என்றாள். “இன்னிக்கி பாயசம் செய்யலயே, சக்கரைப் பொங்கல் தானே செஞ்சாங்க? கடைக்குவேணா போய் வாங்கிண்டு வரட்டுமா?” என்று ரொம்ப கரிசனத்துடன் கேட்டான். “இல்லைடா அண்ணா, எனக்கு இதிலிருந்து direct-ஆக பால்பாயசம் குடிக்க வேண்டும்” என்றபடி அவன் தொடைகள் நடுவில் கையைவைத்து அழுத்திப் பிடித்தாள். “என்னது, நீயா இப்படிக் கேட்கிறாய்? இத்தனை நாளா…”

“அது அப்ப சமாசாரம். இப்ப அத்தை அப்பா ரூம்ல அவரோட ஐஸ் ஃப்ரூட் குச்சியை உறிஞ்சிண்டிருக்கா. அம்மா சமையலறைல மாமாவுக்கு கப் ஐஸ்கிரீம் தந்திண்டிருக்கா. அப்படி எல்லாரும் சாப்பிடறபோது நான் ஏன் உங்கிட்ட பால்பாயசம் குடிக்கக் கூடாது?” என்று தங்கை கேட்டாள்.

“மாற்றம் வாழ்க” எனக் குதூகலித்தான் அண்ணன்.