தோட்டக்கார வேலன்!! அசைவ நகைச்சுவை நேரம்!!

புதிய ராணிக்கு ஒரே வெறுப்பு – மன்னனுக்கு அந்தப்புரத்தில் ஆயிரம் ராணிகள், ஆகையால் அவளை எப்போதோ ஒருதரம் தான் ஓப்பான். அவள் கூதிப் பசிக்கு அது எப்படிப் போதும்? ஒரு நாள் அந்தப்புரத் தோட்டத்தில் ஒரு மரத்தடியில் ஏக்கப் பெருமூச்சு விட்டபடி உட்கார்ந்தாள். அவள் இடை சோர்ந்து சரிய, முலைகள் பெருமூச்சால் ஏறி இறங்கின.

கட்டுமஸ்தான தோட்டக்காரன் ஒருவன் அந்தப் பக்கம் வர, அவனைக் கூப்பிட்டு, “டேய், ஒம் பேர் என்ன? எங்க இருக்கே? ஏன்றாள். “நான் தோடடக்கார வேலனுங்க, இங்க என் குடியிருப்பிலதான் இருக்கேங்க.” உடனே ராணி, “வேலா, இப்ப என்னை ஓக்கிறயா? நான் பத்து பவுன் தருகிறேன்” என்று துணிந்து கேட்டாள்.அவன், “என்ன ராணிம்மா, கரும்பு தின்னக் கூலியா? ஒரு தரம் என்ன, பத்து தரம் தொடர்ந்து ஓக்கறேங்க.” “சரி, ஒரு பந்தயம். ஒரு தடவைக்கும் அடுத்த தடவைக்கும் நடுவில கால்மணி நாம் சாப்பிட, ஏதாவது பானம் பருக, நமது இயற்கை உபாதைகளைத் தீர்த்துக் கொள்ள என்று இடைவெளி – இப்படி இங்கே நீ தங்கியிருக்கும் இடத்தில் இன்று பத்து தடவை ஓத்தால், 10 x 10 == 100 பவுன் என்ன, போனஸ் மற்றும் பந்தயப் பரிசாக சேர்த்து மொத்தம் ஆயிரம் பவுன் தருகிறேன் – ஆனால் நீ தோற்றால் ராணியின் புண்டையை ஓத்த சந்தோஷம் தான், வேறு எதுவும் இல்லை” என்றாள். “இந்த வேலன் வேலையைப் பார்த்துட்டு சொல்லுங்கம்மா” என்று தோட்டக்காரன் மகிழ்ச்சியுடன் அவளைத் தன் குடியிருப்புக்கு அழைத்துச் சென்றான்.

வசதியான படுக்கை, நிறைய பழங்கள், சுவையான சாப்பாடு, மதுவகைகள்- -எதுவும் குறையில்லை. அரண்மனையிலிருந்து முழுநேர ஊழியர்களுக்கு இவையெல்லாம் அன்றாடம் வீடுதேடி வந்துவிடும். அங்கு வந்தவுடன் ராணியின் உடைகளை வேகமாகக் கழற்றி அவளைப் படுக்கையில் தள்ளினான் வேலன். அவளும் அவசரமாக அவன் ஆடையைக் கிழித்து அவனை அம்மணமாக்கி அவன் நீண்ட விறைத்த சுண்ணியைக் கையில் பிடித்தாள். “வா, என் புண்டையில் இதை சொருகு சீக்கிரம்” என்று அவனைத் தன் மீது இழுத்துக் கிடத்தி அணைத்துக் கொண்டாள்.
இருவரும் இருந்த வெறிக்கு எந்த முன்விளையாட்டும் (foreplay) தேவைப்படவில்லை. கூதி விரும்பி விரிந்து பூளைக் கவ்வி உள்ளே இழுத்துக் கொண்டது. வேலன் வேகமாகக் குத்தக் குத்த ராணியின் புண்டை அவன் பூளைக் கடித்துக் கடித்து நெறித்தது. சிறிது நேரத்தில் ராணி உச்சகட்டத்தை அடைந்து வேலன் எலும்பை நொறுக்குவது போல் அவனைக் கட்டிக் கொள்ள மடைதிறந்த வெள்ளமாக வேலனின் விந்து ராணியின் கூதியில் பாய்ந்தது.

ராணி எழுந்து உட்கார்ந்தாள். “இது நல்லாத்தான் இருந்தது – இன்னும் ஒம்பது தடவை இப்படியே செய்யமுடியுமா” என்றாள். அவளை அப்படியே படுக்கை ஓரத்தில் சாய்த்து அவள் எதிரில் நின்றபடி வேலன் அவள் புண்டைக்குள் மீண்டும் விறைத்த தன் பூளை நுழைத்தான். மறுபடி ஒரு களியாட்டம்—இப்போது வேறு பொசிஷனில், பூள் கூதிக்குள் வேறு பகுதிகளில் உராய்ந்து ராணிக்கு ஒரு புது உணர்ச்சியை ஏற்படுத்த, வெளியே போவதும் உள்ளே புகுவதுமாக இருந்த சுண்ணியை ராணி கண்ணால் பார்த்து அனுபவித்தாள். அதைக் கையால் வருடினாள். சிறிது நேரத்தில் மீண்டும் ஒரு இன்ப வெள்ளம்—விந்து வெள்ளமும் பாய்ந்தது.

கொஞ்சம் இடைவெளி, மது, சிற்றுண்டி, மீண்டும் ஓள்பஜனை… … … …. … …

… … ஒவ்வொன்றாக இன்னும் எட்டு முறை அவர்கள் ஓத்ததை விவரித்தால், இது ஒரு காமக் காப்பியமாகி விடும் – ஜோக்காக அல்ல. ஆகவே அந்தப் பத்து ஓள் கதையையும் நீங்களே கற்பனையில் கண்டு மகிழுங்கள்…
பத்தாவது முறையும் ஓத்து ராணியை climax வரை ஓத்ததில் வெற்றி – ஆனால் விந்து மட்டும் வரவில்லை. இருந்த ஸ்டாக் எல்லாம் தீர்ந்துபோக வேலனின் சுண்ணி எதையும் ஊற்றாமல் வெளியே வந்தது.
ராணி சொன்னாள்: “ நீ நன்றாகவே ஓத்தாய் வேலா, எனக்கு சந்தோஷம்தான். ஆனால் பந்தயத்தில் தோற்றுப் போனாய். விந்து வராததால் ஆயிரம் பவுனை இழந்துவிட்டாய் !” வேலன் “அதெப்படி ராணிம்மா, பத்து தடவை ஓப்பது தான் பந்தயம், விந்துவிடுவதல்ல.” என்று மறுத்தான். “அதுவும் சேர்ந்ததுதான் ஓப்பதில்” என்று ராணி வம்புக்கிழுத்தாள். “இன்னும் கொஞ்சநேரத்திலே ராஜா இங்கு வருவார் – அவரிடமே நீதி கேட்கிறேன்’ என்றான் வேலன். “என்ன, மன்னரிடமா?” என்று பதறிய ராணியிடம், “பயப்படாதீர்கள், ராணி. உங்கள் அந்தஸ்துக்கும் என் உயிருக்கும் ஆபத்தில்லாமல் என் வாதத்தை செய்வேன்.” என்று வாக்குக் கொடுத்தான்.
மகாராஜா வந்ததும் வேலன் வணங்கி நின்று, ”தாங்கள் எனக்கு நீதி வழங்க வேண்டும் மன்னா. இந்த உங்கள் ராணி எனக்கு ஒரு போட்டி வைத்தார்கள். நான் போட்டியில் வெற்றி பெற்றாலும் அது வெற்றியில்லை என பரிசுத் தொகையை தர மறுக்கிறார்கள்.” என்றான். “போட்டி விவரங்களைச் சொல்” என்றார் மன்னர்.
வேலன் சொன்னான்: “அதோ அந்த பாதாம் மரத்தின் உச்சாணிக்கிளையில் முற்றிய பாதாம் காய்கள் பத்து காய்த்துத் தொங்கிக் கொண்டிருந்தது. ராணி அவர்கள் அவற்றுக்கு ஆசைப்பட்டு அவை வேண்டுமென்று கேட்டார்கள். நான் என் வில்லையும் அம்புகளையும் எடுத்தேன். “அவ்வளவு உயரத்தில் உள்ள சின்னஞ்சிறு பாதாங்காய்களை அம்புவிட்டு கொய்யமுடியுமா? எத்தனை அம்பு வீணாகும் தெரியுமா?” என்ற ராணியிடம் “பத்து அம்புகள், பத்து பாதாம்காய்கள் – என் குறி என்றும் தவறாது” என்றேன். “பந்தயம் ஆயிரம் பவுன் – உன்னால் முடியாது” என்று சவால் விட்டர்கள் ராணியம்மா.

“ ஒவ்வொரு அம்பும் ஒரு பாதங்காயைக் கொய்ய, ஒவ்வொன்றும் விழவிழ ஆசையுடன் உடைத்துப் பருப்பினைச் சுவைத்தார்கள் ராணி. பத்தாவது பாதங்காயை உடைத்தபோது, அதில் பருப்பு ஏதும் இல்லாமல் வெறும் வெற்றுக்காயாக இருந்தது. ஆதனால் ராணி நான் பந்தயத்தில் தோற்றுவிட்டதாகச் சொல்லி பந்தயத் தொகையைத் தர மறுக்கிறார்கள். மன்னா, நீங்கள் சொல்லுங்கள் — நான் பந்தயப்படி பத்து காய்களை வீழ்த்திவிட்டேன். அதில் ஒன்றில் பருப்பு இல்லை என்பது என் தவறா?” என வேலன் பணிவுடன் வினவினான்.
மன்னர் சொன்னார்: “வேலா, நீ சொன்ன பந்தயத்தை வென்றுவிட்டாய் – ஒரு காயில் பருப்பு இல்லாதது இயற்கையின் கோளாறு – உன் குறையல்ல. எனவே ராணி உனக்கு ஆயிரம் பவுன்கள் தரத்தான் வேண்டும். என் ராணியின் சார்பில் நானே அந்தத் தொகையை தந்துவிடுகிறேன் – என்னை அரண்மனையில் வந்து பார் – அதோடு குறிதவாறாமல் அம்பு செலுத்தும் உனக்கு ஒரு பதவி உயர்வும் தரலாமா என யோசிக்கிறேன்.”
வேலனுக்கு மகிழ்ச்சி. ராணிக்கும் மகிழ்ச்சியே – “எவ்வளவு சாமர்த்தியமாக வேலன் உண்மைக்கு மாற்று உரு கொடுத்து நீதி கேட்டான்? அதோடு தான் தரவேண்டிய தொகையையும் மன்னரே ஏற்றுக் கொண்டாரே !”